วันจันทร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2553

วันมาฆบูชา



วันมาฆบูชาที่ผ่านมา ข้าพเจ้าไม่ได้ไปไหน
ก็พาพ่อไปรับประทานอาหาร เนื่องจากต้องอยู่คนเดียว
เพราะแม่ และพี่สาวคนโต พาน้าไปถือศีลที่โคราช
ก็เลยพาพ่อไปเวียนเทียน ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นฟูจิแทน ^_^

เดี๋ยวนี้เห็นคนแก่เจ็บป่วย ทำให้เริ่มนึกถึงตนเอง
ถ้าไม่มีลูกมีหลานมาดูแลตอนแก่
เราจะลำบากไหมน้อ?!

จะหวังพึ่งคนอื่น ก็คงไม่เหมือนเราทำเอง
เพื่อน ๆ พี่ ๆ ต่างคนก็ต่างมีภาระ
ยิ่งถ้าเราเจ็บไข้ได้ป่วย
แล้วอยู่คนเดียว เกิดตายขึ้นมา
นอนอืดอยู่บนเตียง กว่าญาติจะมาเจอ
ศพคงแห้งไปแล้ว เหมือนชาวยุโรป
ที่ลูกหลาน ต่างแยกย้ายไปมีชีวิตเป็นของตนเอง
กว่าจะกลับมาหาญาติ พ่อแม่ผู้ใหญ่ ก็สายเสียแล้ว

ชีวิตของคนไทยในปัจจุบัน นับวันก็จะคล้ายประชากร
ชาวยุโรปมากขึ้นทุกวัน เพราะสังคมเปลี่ยนไป
ครอบครัวใหญ่ จะน้อยลง คนจะไม่แต่งงานกันมากขึ้น
และไม่มีบุตรกันมากขึ้น เพราะเศรษฐกิจด้วยส่วนหนึ่ง
ถ้าใครมีลูกมีหลานช่วงนี้ น่าเห็นใจพวกเขานะ
ขนาดตัวเรา ยังคิดว่าเหนื่อยเลย
ถ้าเลี้ยงดูลูกหลานให้มีคุณภาพ ต้องใช้เงินและเวลา
มากขนาดไหน? ....

เมื่อคืนพระจันทร์เต็มดวง ฟ้ากระจ่างเห็นเมฆลอยเด่น
เลยเก็บภาพถ่ายไว้ แต่น่าแปลกคือ ลมพัดแรงขึ้น ๆ
ตอนที่ข้าพเจ้าปีนระเบียงนั่งเล่น เงยกล้องเก็บภาพเมฆบนท้องฟ้า
รู้สึกขนลุกบอกไม่ถูก ถ่ายได้แค่ 2 shot ต้องรีบตะกายลงมา
มันขนลุกแบบแปลก ๆ แถมลมแรงด้วย เอาล่ะซิตู ....


คิดแล้วเขียน :)V

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น