วันพฤหัสบดีที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ลาที ปีเก่า


วันนี้หยุดทำงาน ในวันที่ 31 ธ.ค.52
แถวบ้านเงียบสงบดี เพราะบรรดาญาติ ๆ เพื่อน ๆ
ต่างกันไปเที่ยวกัน ...ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ 555 (ชอบ)

พรุ่งนี้ปีใหม่ กะว่าจะออกไปใส่บาตรตอนเช้า
เอาฤกษ์เอาชัย วันนี้ ตอนกลางคืน มีเสียงเล่นดอกไม้ไฟ
ประปราย นั่งพิมพ์ com
post รูปเพิ่มเติม ตกใจเสียงพลุเหมือนกัน
เวลามันดังที ตกใจ ...คืนนี้ ตอนเที่ยงคืนเป้ง!
คงนอนฟังเสียงพลุเพลินเป็นแน่
ชวนพี่สาวจะไป count down ที่ Central world
พี่สาวกลัวไปเจอเหตุการณ์วางระเบิดเอา
เลยขออยู่บ้านดีกว่า อีกอย่างสมัยนี้ไปไหนมาไหน
ก็ต้องระวังมากขึ้น ไปอยู่ในกลุ่มคนมาก ๆ
ตายไม่รู้ตัวแบบ ซานติก้าผับ

บางคนไม่เคยเที่ยวกลางคืน
วันนั้นอยาก count down เลยเสียชีวิตเลย
คนมันถึงที่ตายน่ะ ทำอย่างไรก็ต้องตาย
กลัวแต่ว่า บางคนไม่ตาย แต่พิการให้พ่อแม่เลี้ยง
เดือดร้อนพ่อแม่ตอนท่านชราแล้วน่ะซิ

คืนนี้ก็ขอให้ใครที่ออกไปเที่ยวกลางคืน โปรดระมัดระวังตัวด้วย
ขอให้โชคดีปีใหม่ ถ้วนหน้ากันทุกคน

ถ้า ณ เวลาไทย
ตอนที่เขียน blog นี้เหลืออีกแค่ 2 ชั่วโมงกว่า ๆ เอง
คง countdown แบบฝรั่งไม่ได้
ที่นั่นเหลือเวลาอีกตั้ง 9 กว่าชั่วโมง
ก็เปิด ทีวีดูก็แล้วกัน คงมีการถ่ายทอดการนับถอยหลังนั่นแหล่ะ ...

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓ ขอให้พบแต่สิ่งที่ดี ๆ ตลอดปีใหม่กันทุกคน

คิดแล้วเขียน :)V

วันศุกร์ที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2552

Merry x'mas 2009


วันนี้เป็นวันคริสมาต์ เทศกาลของฝรั่ง
แซนตี้ข้าพเจ้าวันนี้ยังไม่ทำงาน
เพราะยังไม่มีเวลาเลือกซื้อหาของขวัญ
ตามที่ตนเองต้องการ ที่ถูกใจเงินในกระเป๋าของผู้ให้
แต่อาจไม่ถูกใจผู้รับ อิอิ ^_^

ปีนี้ตอนแรกไม่อยากแจกของ กะจะใช้เศรษฐกิจพอเพียง
แต่รู้สึกว่า เพื่อนหลาย ๆ คน อยากจะให้มีแซนดี้แจกจัง
เพราะหลายคนให้ล่วงหน้าก่อนหน้านี้ไว้แล้ว ... เอ่อ
ยังไม่หายเหนื่อยเลยนะเนี่ยะ!
แจกกันอีกแล้วหรือ?!
งั้นใครจะเป็นแซนต้าไปก่อนก็ไม่ว่ากัน

แซนดี้ ขอตัวไปหาของขวัญก่อน
อ้อ! วันนี้ตอนไปเดินหาของขวัญแถวเมืองทอง
ขากลับขึ้นรถเมล์ มีสาวไทยมานั่งข้าง ๆ
คุยโทรศัพท์เป็นภาษาอังกฤษ
สงสัยจะเป็นกิ๊กฝรั่ง
merry chirstmas to ฝรั่งคนนั้นใหญ่เลย
คงคล้ายเทศกาลปีใหม่ฝรั่งที่ส่งคำอวยพร
ทางโทรศัพท์ ....
เทศกาลแห่งการแลกเปลี่ยนของขวัญกันจริง ๆ
(พ่อค้า แม่ค้ารวย ก็ช่วงนี้แหล่ะ ^__^)

Merry x'mas to U

คิดแล้วเขียน :)V

วันอาทิตย์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2552

รับน้อง ผีเข้า

วันนี้ พี่สาวกลับจากไปรับน้องนักศึกษารามคำแหง รถบัส 2 คัน
ที่จังหวัดนครนายก พี่สาวไปกับเพื่อนสนิทที่แฟนเขาเป็นอาจารย์อยู่ที่นั่น
เขาเอาครอบครัวเขาไปด้วย พี่สาวเลยติดสอยห้อยตามไป
พี่สาวบอกว่า เห็นเด็กรามฯ นึกว่ามีแต่พวกเด็กต่างจังหวัดจน ๆ
(เอ๊ะ! ยังงัย?)
ที่ไหนได้ ลูกคนมีกะตังค์ ขับรถเก๋งก็มี
โดยเฉพาะพวกเด็กที่พ่อแม่สปอยด์ เรียนที่อื่นไม่ได้
เลยต้องมาเรียนที่นี่ ... ปรากฎว่า ตั้งวงเหล้าดึกดื่น ตี 2-3
ไม่หลับไม่นอน เลยเจอดี ผู้หญิงถูกผีเข้า ด่าว่าเด็กพวกนั้น
ว่าไม่เคารพสถานที่ ....
ก่อนหน้านั้น ตอนไปถึงใหม่ ๆ
ลูกน้องคนขับก็ลงไปชัก ต้องหามส่งรพ.

พี่สาวเล่าคร่าว ๆ ให้ฟัง
ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์แต่เพื่อนอาจารย์มาเล่าให้ฟังอีกที
เพราะเป็นผู้ดูแลนักศึกษากลุ่มนั้น

เรื่องนี้ เราก็ไม่อยากจะเชื่อเท่าไร เพราะไม่รู้ว่าเด็กมันแกล้งทำหรือเปล่า
ประมาณว่า ดูหนังผีจากโรงภาพยนตร์มากไปหน่อย
เลยจินตนาการหลอกเพื่อนได้เหมือนกัน

แต่พี่สาวก็บอกว่า Resort แห่งนี้ ไม่ค่อยมีคนมาพัก
เพราะติดกับเขา ข้างหน้าทางเข้ามีศาลเจ้าอยู่ด้วยเหมือนกัน
แต่ห้องพักเขาสะอาดดี เพียงแต่สถานที่เงียบ ๆ ไม่ผลุกผล่าน
คนไม่เยอะ ไอ้เจ้านักศึกษา ตอนกลางคืนมันคงไม่รู้จะทำอะไร
เพราะห่างไกลจากแสงสี ขนาดร้านขายของยังไม่มีเลย
ก็เลยตั้งวงเหล้า เปิดคาราโอเกะร้องกัน
อุตส่าห์ขับรถออกไปซื้อเบียร์มากิน ....เลยเจอดีซะเลย...


เรื่องนี้จริงเท็จอย่างไร? ข้าพเจ้าก็ฟังหูไว้หู
งั้น ๆ ...แต่ถ้าข้าพเจ้าอยู่ในเหตุการณ์ ก็ไม่แน่
อาจเล่าได้ตื่นเต้นกว่านี้ก็เป็นได้ อิอิ ^_______^

วันเสาร์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2552

เซ็งเป็ด

2-3 วันนี้ net เป็นอะไรอีกก็ไม่รู้ น่าเบื่อจังเลย
สงสัยต้องได้ล้างเครื่องอีกแล้วมั้งเนี่ยะ!

ฝากไว้ สำหรับคนพาล

ถ้ากิเลสของใครบางคน มันหนามาก!
ต้องการเอาชนะคนอื่นตลอดเวลาล่ะก็
(ทำได้ทุกวิถีทาง)

ก็หัดใช้ธรรมะ กะเทาะสิ่งไม่ดีที่อยู่ในใจ
ที่มันพอกพูน ออกจากใจเสียบ้าง
เผื่อชีวิต หรืออะไร ๆ มันจะดีขึ้น
บางทีการที่เราแพ้คนอื่นไม่เป็น
อาจทำให้ชีวิตคนนั้นพังได้เหมือนกัน!

คิดแล้วเขียน :(
เซ็งเป็ด!

วันอังคารที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2552

web multiply ล่ม

ช่างบังเอิญเสียจริงเลย
web ฝากภาพล่ม ...คงอีกหลายอาทิตย์
ก็ดีเหมือนกันเพราะรู้สึกว่า ไปเที่ยวมา
แล้วกลับมาทำงาน
ต้องมาเคลียร์อะไรหลาย ๆ อย่างพร้อม ๆ กัน
รู้สึกเหนื่อยกว่าเดิมอีก
เอ้าน่ะ! สงสัยช่วงปีใหม่คงจะเข้า web ได้

วันนี้ก็ยังรู้สึกเพลีย ๆ ยังงัยไม่รู้
พรุ่งนี้ต้องไปอบรมต่อ
พักก็เหมือนไม่ได้พัก

แค่นี้ก่อนดีกว่า รู้สึกเหนื่อยจริง ๆ

คิดแล้วเขียน :)V

วันอาทิตย์ที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2552

กลับมาแล้ว

หลังจากที่ได้เดินทางท่องเที่ยวไปต่างประเทศ
ประเทศจีนในวันที่ 7 ธ.ค. และเดินทางกลับในวันที่ 13 ธ.ค.นี้

การเดินทาง trip นี้ เป็น trip ที่ประทับใจหลาย ๆ อย่าง
โดยเฉพาะประทับใจกับธรรมชาติวิวของประเทศจีน
อากาศ และภูมิประเทศของเขา (ในส่วนที่ดี)
แถมเที่ยวไปได้รับประทานอาหารบนท้องฟ้า
ใกล้หน้าต่างเครื่องบิน ซึ่งท้องฟ้าในวันนั้นสวยมาก ๆ
ฟ้าเป็นสีฟ้า เมฆเป็นสีขาว ......รู้สึกว่าตัวเองออกจะหรูเลิศ
เป็นพิเศษในวันนั้น .... เก็บภาพต่าง ๆ เยอะมาพอสมควร
แต่ก็มีภาพไหวเยอะเหมือนกันเพราะวิวที่ถ่ายภาพมา
ส่วนใหญ่จะเป็นบนรถบัสระหว่างทาง สุดยอดประทับใจ
กับภูเขาหิมะมังกรหยก .... นึกว่าจะต้องใช้ออกซิเจนกระป๋องซะแล้ว
ทริปนี้ ผู้สูงวัยไปเยอะก็จริง แต่ทุกคนแข็งแรงกันดี
ไม่มีใครเป็นอะไรเลย ไกด์จีนก็น่ารักพูดไทยคล่อง
และรู้ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมจีนเยอะ
อธิบายได้คล่องแคล่ว ถามอะไรก็ตอบเป็นภาษาไทยได้หมด
(จำไม่ค่อยได้หมด เพราะไกด์อธิบายเล่าเรื่องเยอะ)
นับว่าเจอไกด์จีนเก่งคนนึงทีเดียว
ส่วนภาพที่ถ่ายมา คงต้องใช้ระยะเวลาในการคัดเลือกลง web
เพราะเยอะจริง ๆ ^__^
ตอนนี้เพิ่งกลับมา ต้องขอระยะเวลาในการปรับตัว 1 วัน
เพราะเมืองไทยกลับมาร้อนกว่าเมืองจีนมาก

แต่ข้าพเจ้าก็คิดว่าการเดินทางท่องเที่ยวครั้งนี้
คุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไป
เดินทางทั้งไปและกลับถึงบ้านโดยปลอดภัยทุกคน


โดย คิดแล้วเขียน :)V

วันอาทิตย์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2552

กิจกรรมในวันพ่อ

วันนี้วันที่ 5 ธ.ค.52
หรือในวันสำคัญ ๆ เป็นประจำทุกปี
หากครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
ก็จะชวนกันไปรับประทานอาหารนอกบ้าน
เพราะสะดวกกว่า ถึงแม้ในแต่ละมื้อจะจ่ายแพง
แต่คิดว่า ให้พ่อกับแม่สบาย และได้ลองชิมรสชาติอาหารแปลก ๆ
ซึ่งไม่ต้องมานั่งทำและนั่งเก็บล้าง ซึ่งเมื่อก่อน
แม่จะเหนื่อยมาก ช่วงหลัง ๆ พอลูกทุกคนทำงาน
มีเงินเดือนใช้เป็นของตนเอง และไม่ลำบาก
ก็จะใช้เงินตรงนี้ซื้อความสุขให้พ่อกับแม่

วันนี้ดูพ่อรู้สึกสดชื่น พี่สาวชวนไปรับประทานอาหารญี่ปุ่น
ที่ห้างฯ ใจกลางเมืองกรุง ซึ่งพ่อกับแม่ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปบ่อยนัก
ประจวบกับได้ทดลองใช้โทรศัพท์ 3G โชว์พี่สาวและพ่อแม่
โทร.หาพี่ที่ทำงาน ซึ่งข้าพเจ้าให้เขาไปทดลองใช้ล่วงหน้าก่อน
เพราะพี่สาวยังไม่ได้ซื้อเครื่องใหม่ (ซึ่งข้าพเจ้าได้ซิมฟรีมา 2 ซิม)

ใกล้ ๆ กันที่ข้าพเจ้าไปรับประทานอาหารญี่ปุ่น
ชั้นล่างก็มีบูท TOT เปิดตัว 3G ด้วย
ซึ่งก็เป็นการโปรโมทที่ใหญ่พอสมควร (ลงทุนเยอะเลยนะเนี่ยะ!)
มีบริษัทขายมือถือ อุปกรณ์ที่ใช้กับระบบ 3G air card ฯลฯ หลายบริษัท
ถ้ามีเวลาอาจจะได้เดินดูนานหน่อย แต่ต้องรีบกลับบ้าน
เพื่อมาเตรียม pack สิ่งของลงกระเป๋าเดินทาง
แล้วเจอกันหลังวันที่ 13 ธ.ค.52 นะคะ ^___^

อี ฮุ่ยเออรฺ เจี้ยน (ภาษาจีนกลาง)
แปลว่า ไว้พบกันใหม่

คิดแล้วเขียน :)V

วันศุกร์ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2552

เทศกาลดูไฟประดับ

อากาศช่วงนี้กำลังสบาย
ใกล้วันเฉลิมพระชนม์พระพรรษาของพระเจ้าอยู่หัว
มักจะมีแสงสีเสียง ประดับประดาตามสถานที่ต่าง ๆ
ข้าพเจ้าคนนึงล่ะ ชอบอากาศแบบนี้ ถ้าได้เดินดูไฟประดับสวย ๆ
คงเก็บภาพถ่ายได้เยอะ
จำได้ว่าปีที่แล้วไปถ่ายพระเมรุสมเด็จพระพี่นางฯ
อากาศค่อนข้างเย็นสบาย (1 ปีไวจริง ๆ)
ถ้าเดินแล้วเหงื่อไม่ออกมาก ก็น่าเดินเที่ยวอีก

ปีนี้อยากจะไปชมบรรยากาศแบบนั้นอีก เห็นเพื่อนที่ทำงานหลายคน
จะไปกัน แต่ติดตรงที่ข้าพเจ้าต้องเตรียมตัวเดินทางไปคุนหมิง
ในเช้าวันจันทร์ที่ 7 ธ.ค.52 นี้
(เสียดายเหมือนกัน เพราะนาน ๆ จะมีเพื่อนไปเดินเที่ยว)

ช่วงนี้ข้าพเจ้าต้องถนอมสุขภาพก่อนไปผจญความหนาวที่จีน
เดี๋ยวจะเกิดอาการ ไข้หวัดถามหาก่อนไป
เพราะเมื่อวานตอนหัวค่ำและเช้าวันนี้จามไม่หยุด
น้ำมูกไหล ตกบ่ายร้อน ๆ หนาว ๆ ....ปวดศีรษะนิดหน่อย

ไม่ใช่ไปจีนครั้งนี้ไปรับเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 มาล่ะแย่เลย
ยิ่งเป็นคนขี้แพ้ เพราะภูมิคุ้มกันไวต่อสิ่งต่าง ๆ อยู่ด้วย
จริง ๆ แล้วเดินทางไปครั้งนี้ ต้องกลับค่ำวันที่ 13 ธ.ค.52
แต่เนื่องจากเดินทางท่องเที่ยวมาหลายวัน ขืนมาลุยงานต่อ
สงสัยจะไม่ได้งาน แต่จะได้อาการป่วยมากกว่า

ใครว่าไปเที่ยวเป็นการพักผ่อน เหนื่อยต่างหากซิไม่ว่า
ต้องเตรียมตัวทั้งก่อนและหลังเดินทาง
อยู่บ้านเฉย ๆ น่ะ สบายกว่าเยอะ

แต่การท่องเที่ยวก็เป็นการเปิดโลกทัศน์ให้ตนเอง
ซึ่งสมัยนี้ ไม่จำเป็นต้องไปทุกที่ก็ได้
แค่ท่อง internet อยากรู้ อยากเห็นอะไร
ก็หาได้จาก พี่ google ได้ตลอด ไม่เปลืองตังค์ด้วย
แต่เปลืองตังค์ค่า net กับค่ายารักษาโรคอ้วน ^__^

คนสมัยนี้เลยเป็นโรคอ้วนกันเยอะ (รวมข้าพเจ้าด้วย อิอิ :))
เพราะวัน ๆ ไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้ขยับเขยื้อนร่างกายไปไหน
อยู่ที่ทำงานก็นั่งจุ้มปุ๊กตรงโต๊ะทำงาน กับโต๊ะ com
บางคนแค่กินข้าว ยังไม่เดินไปซื้อเองเลย
แล้วแบบนี้ ถ้าป่วย หรืออ้วน ก็ไม่ต้องโทษใครแล้วล่ะ
โทษตัวเองดีกว่า ที่รักสบายเกินไป
ขี้เกียจมาก โรคก็ถามหา ... ^__^


คิดแล้วเขียน :)V

วันพฤหัสบดีที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ความรัก ความกลัว ความพลัดพราก

วันนี้อ่านข่าว ในข่าวบอกว่าชายชาวต่างชาตินอนกอดศพภรรยาทุกคืน
สงสารชาวบ้านเขาเหมือนกันนะ เพราะต้องหวาดผวา
ต่อให้รักขนาดไหน ข้าพเจ้าก็ไม่ขออยู่ร่วมกับศพหรอก

ความรักนี่สารพัดบันดาลให้คนเราสามารถทำอะไรได้หลาย ๆ อย่าง
ดีก็ได้ ชั่วก็ได้ เพื่อบูชาความรัก ....
แต่ถ้ามีความรักแล้ว ไม่ทำให้ชาวบ้านเขาเดือดร้อน
ก็คงไม่มีใครเขาว่าหรอก ....
บางครั้งจะไม่แคร์สังคมก็ไม่ใช่
เพราะโลกใบนี้ ไม่ได้มีแค่ 2 คนคู่รักอย่างเดียว
มันมีปัจจัยอะไรหลาย ๆ อย่าง
ที่สามารถส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์นั้นได้
แต่ถ้าแคร์สังคมรอบข้างมากไป
ใครพูดอะไร ก็เก็บเอามาคิดฟุ้งซ่าน
แบบนั้นคงไม่มีความสุขหรอก

เพราะมีคนพูดให้ดีก็ได้ ให้ร้ายก็ได้ตลอดเวลา
ทางที่ดี เดินสายกลางดีกว่า
อย่าทำอะไรที่ผิดแผก แหวกแนวเดิมมากนัก

พูดถึงความกลัว
ข้าพเจ้าคิดว่า คนเรามักจะมีสิ่งที่กลัวในใจกันทุกคน
บ้างก็กลัวงู กลัวสัตว์มีพิษ ฯลฯ

แต่ข้าพเจ้าเป็นคนที่กลัวผีมาตั้งแต่เด็ก
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน? ^_^
แบบนี้แหล่ะที่ข้าพเจ้าไม่อยากนั่งวิปัสสนา
กลัวไปเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเห็น
จริง ๆ แล้ว ตอนเด็ก ๆ พ่อก็คอยสอนอยู่เสมอว่า
ไม่ให้กลัวในสิ่งที่ยังไม่เห็น ...

สมัยก่อนยายชอบเปิดละครทีวีผี ๆ ดู
ก็เลยทำให้ติดนิสัยไม่ชอบดูหนังผีมาตั้งแต่เด็ก ...
ยิ่งโตมา ได้อ่านได้ศึกษาธรรมะ เรื่องสภาวะของจิต
เรื่องลี้ลับ อ่านไปก็กลัวไปนะ ^__^
แต่ด้วยความอยากรู้ ตอนหลัง ๆ กลัวน้อยลงหน่อย
เชื่อในความดีที่ทำไว้ ถ้าผีมาหลอก เขาก็บาปเอง

สมัยเด็ก ๆ นั่งเล่นอยู่คนเดียวบนบ้าน พี่สาวย่อง
มาจากไหนไม่รู้ มาจ๊ะเอ๋ เท่านั้นแหล่ะ
ข้าพเจ้าขวัญผวาเลย รู้เลยว่าใจมันแป๋วเป็นอย่างไร?
ใจมันผวาหวืดไปเลยง่ะ พี่เล่นแรง....เลยไม่ชอบให้ใครมาทำอะไรแบบนี้
ก็จะด่าเปิงไปเลย ...^_^.....ดี ไม่ดีอะไรจะลอยไปใส่กะบาลด้วย อิอิ ^_^

พูดถึงความตาย และการพลัดพรากจากสิ่งที่รัก
คนเราก็ต้องตายกันทุกคน
ควรหมั่นนึกถึงการพลัดพรากบ่อย ๆ
ก็จะไม่ทำให้ทุกข์มากนัก เมื่อเวลานั้นมาถึง
อย่างน้อยเมื่อถึงเวลาก็สามารถทำใจเร็ว
ให้ยอมรับในสิ่งที่ต้องจากกันในท้ายที่สุดของชีวิตไว้
จะได้ไม่เป็นเหมือนชายคนนี้ที่รักและผูกพันภรรยามากเหลือเกิน

ซึ่งก็ดีอยู่หรอกที่ผู้ชายจะรักและซื่อสัตย์ต่อภรรยาคนเดียว
หาผู้ชายแบบนี้น้อยมากแล้วในสมัยนี้
แต่ก็สงสารชาวบ้านที่อยู่ในละแวกนั้นด้วยเหมือนกัน

คิดแล้วเขียน :)V

วันพุธที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ฟ้าลั่น สนั่นกรุง



พรุ่งนี้เปิดตัวระบบโทรศัพท์ 3G ของ TOT
เลยนำรูปโฉมโทรศัพท์ที่ได้ซิมพร้อมเครื่องฟรีมาอวด
ไม่รู้ว่าระบบนี้จะ work แค่ไหน
แต่ที่แน่ ๆ ได้ยินมากับหู

พวกผู้ชายหลายคนไม่ชอบระบบนี้
บอกว่า อันตราย! คนร้ายสามารถตามเจอตัวได้
คนร้ายในที่นี้ หมายถึง แฟน หรือภรรยาตามเจอตัวต่างหาก
^_^

เพราะระบบนี้รองรับ VDO Call
ใครมีกิ๊กล่ะก็ หนาว ๆ ร้อน ๆ
เพราะผู้ส่งและผู้รับ ถ้าใช้ระบบเดียวกัน
และมีกล้อง 2 ตัว (ด้านหน้าและหลัง)
สามารถเห็นหน้ากันสด ๆ จะ ๆ ได้ขณะนั้นเลย

โทรศัพท์ใกล้เหมือนเลดาร์ให้ผู้ร้ายใช้โจมตีได้
เขาว่ามาอย่างนั้น เพราะมี GPRS ติดตามตัวได้ตลอด
ไปไหน ทำอะไร อยู่กับใคร โกหกได้ลำบากขึ้น
แฟนแกล้งลืมทิ้งโทรศัพท์ตนเองไว้ในรถ
ก็รู้แล้วว่า แฟนตนเองขับรถไปที่ไหน?

โอ้! ทันสมัย Hi tec แบบนี้
พวกกะล่อนจะหาวิธีหลบยังงัยกันล่ะเนี่ยะ!
เจอแต่พวกเพื่อนหัวงูก็ดีไปอย่างนะ
เจอมุกของแต่ละคนนี่ สุดยอดทั้งนั้น!
แค่คิด บางคนก็ไม่กล้าใช้แล้ว
แล้วระบบนี้ จะไปรอดไหมล่ะเนี่ยะ! ^__^

คิดแล้วเขียน :)V