วันนี้เป็นวันที่ 2 ที่ข้าพเจ้าวิ่งรอบที่ทำงานช่วงเย็น
ปวดหน้าขาอย่างมาก เนื่องจากไม่ได้วิ่งมานานหลายปี
3-4 ปีได้แล้วมั้งที่หยุดวิ่งไป เพราะช่วงนั้นติดภาระกิจ
และไม่มีเพื่อนที่อยากจะออกกำลังกายด้วย
ช่วงนี้เพิ่งเริ่ม หลังจากหมดภาระในการให้อาหาร
และดูแลปลาทอง ...(เหมือนปลามันจะรู้ว่า
ข้าพเจ้าจะไม่มีเวลาดูแลมันแล้วงั้นแหล่ะ
มันเลยรีบลาจากโลกไป)....
ก็ทำให้พอมีเวลาดูแลตัวเองขึ้นมาอีกนิด (นิดเดียว)^_^
เพราะถ้าหากช่วงไหนงานหนัก เครียดมาก ๆ อาจจะไม่ออกต่อ
ต้องขึ้นอยู่กับความพร้อมของร่างกายข้าพเจ้าด้วย
ไม่ชอบอะไรที่ฝืนตัวเองมากไป
(ไม่ใช่คนห่วงสวย หรือติดเพื่อน)
ชอบอะไรที่สบาย ๆ ไม่เคร่งเครียด กดดันตัวเอง
เพราะคนรอบข้างมักจะกดและดันพอแล้ว :))
ห่างหายจากการวิ่งไปนาน จนกลับมาวิ่งอีก
รู้สึกว่าลำไส้มันตันอย่างไรไม่รู้
วิ่ง ๆ แล้วจุกบ่อย (เพราะความที่กินมากในช่วงกลางวัน)
อีกอย่างหน้าขาก็แข็ง เกร่ง ทำให้ปวดกล้ามเนื้อขาเป็นอย่างมาก
ขึ้นลงบันได งี้แถบไม่ไหว ....คงเป็นสักพักใหญ่
ถ้าออกซ้ำ ๆ กัน คงหาย
การออกกำลังกาย มันดีต่อสุขภาพในระยะยาว
เหมือนเป็นยาวิเศษ ที่รักษาได้เกือบทุกโรค
คงไม่ถึงกับรีบลดน้ำหนัก หวบหาบ
ออกกำลังกายเพื่อให้หัวใจได้สูบฉีดเลือดดีขึ้น
เลือดไปเลี้ยงสมองจะได้ดี ....ปอดจะได้รับออกซิเจนอย่างเต็มที่
ก็ต้องเริ่มดูแลตัวเองบ้างแล้ว เดี๋ยวตอนแก่ เจ็บไข้หามเข้า รพ.
ตอนนั้นไม่มีเงินรักษาล่ะแย่เลย ...แต่ที่สำคัญ
ยิ่งออกกำลังกาย แต่ยิ่งกินน่ะซิ ...ไม่รู้จะห้ามปากตัวเองได้งัย อิอิ ^_^
คิดแล้วเขียน :))
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น