วันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

อยากมีอะไรใหม่ ๆ ให้ชีวิต

ตอนนี้รู้สึกเซ็งชีวิต ทำงานไปวัน ๆ เพื่อเงินอย่างเดียว
มองไม่เห็นอนาคตที่ดีในที่ทำงาน อยู่กับเพื่อนเก่า ๆ สังคมเก่า ๆ
รู้สึกว่าความคิดมันก็วนเวียนอยู่แต่ในเรื่องเดิม ๆ คนเดิม ๆ
ทำงานมา 14 กว่าปี ทำงานไม่ได้หยุดมาตลอด
และต้องทนงานซ้ำซากแบบเดิม ถึงเกษียณเลยหรือ?

ตอนนี้นั่งคิดว่า ตรูอยู่เฉย ๆ ก็ดีเหมือนกัน
ประมาณว่าพวกข้าราชการใส่เกียร์ว่างกัน
มันก็ได้เงินเดือนขึ้นเหมือนกัน

ขยันไปก็เท่านั้น ถ้านายไม่เห็นก็ไม่มีประโยชน์
ดีไม่ดี ทำไม่ดีก็ถูกด่า สู้ไม่ทำดีกว่ามั้ง
ได้เงินเดือนเหมือนกัน อาจจะน้อยหน่อย
แต่ก็ได้ สังคมก็แบบเดิม ๆ
พวกรู้มาก ก็หาทางเลี่ยงงานหนัก
บอกตรง ๆ ว่าเบื่อ ...รอเวลาสุกงอม...เท่านั้น

ไม่รู้ว่ามันวัดอะไรกันนักหนา?
เงินเดือนมันก็คงได้แค่กรอบที่เขาให้ไว้
สังคมข้าราชการ ถึงได้ใส่เกียร์ว่างกันเยอะ
ทำไม่ดี เข้าตัว

ตรูก็เห็นไอ้พวกเดินลอยไปลอยมา
มันก็อยู่สุขสบายกันดี ไม่เห็นเดือดร้อน
ไอ้คนทำ มันก็ทำไปซิ ...เมิงรู้มาก...เมิงทำ
กรูไม่รู้ กรูสบาย ....นี่แหล่ะน๊า! สังคมกินแรงของคนไทย

คนไทยทำงานที่ดีเป็นทีมไม่ได้หรอก
นอกจากทำความชั่วนั่นแหล่ะ ทำเป็นทีมได้
เวลามีอะไร จะได้ซัดทอดกันเอง เป็นขั้น ๆ ไป

มานั่งคิด ๆ ดูว่า ทำไมคนเก่ง ดูภายนอกว่า
เป็นคนเห็นแก่ตัว ก็เพราะสาเหตุไอ้พวกไม่ทำนี่แหล่ะ
กินแรงคนทำงาน สังคมไทยจึงไม่พัฒนาสักที

อยากเปลี่ยนสังคมที่ทำงานใหม่
แต่คงเปลี่ยนไม่ได้หรอก
นอกจากจะเปลี่ยนตัวเราเองก่อน
นั่นคือ ....เดินออกจากที่เดิม.....


คิดแล้วเบื่อ! :(

วันพฤหัสบดีที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

กฎชะตา

มนุษย์เราชอบที่จะเป็นผู้ควบคุมสิ่งต่าง ๆ ให้เป็นไป
ในรูปแบบที่ตนเองต้องการ บางครั้ง บางเรื่อง หรือบางคน
ลืมคิดไปว่า สิ่งที่ตัวเองสามารถ Control ได้นั้น ไปล่วงละเมิด
สิทธิส่วนบุคคลของใครหรือเปล่า? บางคนรู้สึกดี ที่สามารถ
ทำอะไรตามที่ตนเองต้องการได้ ซึ่งอย่าลืมว่า
บางครั้งสิ่งที่เราแอบกระทำอยู่นั้น ไม่มีใครรู้ก็จริง
แต่เชื่อหรือไม่ว่า กฎชะตา ย่อมหลีกหนีไม่พ้น

ลองนึกดูซิว่า เหตุการณ์ร้าย ๆ ที่ผ่านมา
เราได้เคยไปล่วงละเมิด หลอกหลวง ตอแรลใส่ใครหรือไม่?
บางครั้ง เหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดกับเราในชีวิต
อาจมีผลสืบเนื่องจากการกระทำของเราเองโดยไม่รู้ตัว
ที่เขาบอกว่า มนุษย์นั้นต่อให้เก่งแค่ไหน ก็ไม่มีวันหนีชะตากรรม
"การทำความดี หรือความชั่วของตนเองได้หรอก"

เคยไปหลอกคนอื่นไว้หรือเปล่า?
คนอื่นก็เลยมาหลอกตนเองไง
หรือแม้กระทั่ง เคยทรยศคนอื่นไว้
สรุปสุดท้าย แฟนตัวเองก็ทรยศ
เอาข่าวไปบอกชู้มันแทน
อะไรประมาณเนี๊ยะ .....

นี่เรื่องจริง ว่าเวรกรรมนั่นมีจริงด้วยนะเนี่ยะ!
แล้วอย่าหัดมองคนในแง่ดีเกินไป
เพราะมันจะนำภัยมาให้ไม่รู้ตัว
เห็นเขาดีต่อหน้า แต่ลับหลังเขาหักหลัง
เจอมาเยอะแล้ว และก็คงไม่คิดอยากจะเจอ
คนประเภทนี้อีก ....

Facebook ก็เหมือนกัน ภัยร้ายที่แฝงตัวมา
คนร้ายมักจะไม่ใช้ชื่อจริงเข้ามาเล่นให้จับตัวได้หรอก
อีกอย่างข้าพเจ้าก็เชื่อว่า web นี้ คงรู้กันหลายคน
อาจจะใช้เทคนิคส่งสัญญาณให้ คนอื่นดูข้อมูลเราได้
ความเป็นส่วนตัวของคนอื่นชอบที่จะรู้
ระวังเรื่องของตัวเองให้ดีก็แล้วกัน
เวรกรรมน่ะมีจริง ดีไม่ดี โดนแฉร่อน net
แม่งให้อายทั้งบางเลย!

หึ หึ!

คิดแล้วอยากด่า พวกสอดรู้สอดเห็น :(

วันอาทิตย์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

นักแสดงละครตบตา

อะไรที่ยังไม่เห็นกับตา
และอะไรที่ได้ยินมากับหู
หรือแม้แต่เห็นด้วยตา
แล้วจะเชื่อได้หรือว่า

สิ่งนั้น คือ ของจริง
คนสมัยนี้ ชอบเป็นนักแสดงละคร
แสดงได้เก่งนะ

หลอกคนอื่นให้หลงเชื่อได้

ที่สำคัญอย่าหลอกตัวเองก็แล้วกัน
กรรมน่ะมีจริง
มันรอเวลาส่งผลอยู่

อย่างน้อย ใจที่วิปริตของมันล่ะ
ที่จะส่งผลให้สีหน้า ไม่มีความสุข

คิดแล้วเขียน :))

วันเสาร์ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ความสุขภายใน

ถ้าเรามีความสุขที่เกิดขึ้นจากภายในได้แล้ว
ความสุขภายนอก ก็ไม่เป็นปัจจัยสำคัญ
ที่ทำให้เราขวนขวายหาสิ่งอื่นมาทำให้เรามีความสุข

มีคนพูดไว้ว่า ถ้าในบ้านเราอบอุ่น
เราก็ไม่จำเป็นต้องแสวงหาเพื่อนจากนอกบ้านมากนัก
และถ้าเราคิดว่า เราอยู่กับตนเองแล้วมีความสุขดี
ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องดิ้นรนหาคู่ครอง

คนหลายคน พยายามเปลี่ยนแปลงตนเอง
เพื่อให้คนอื่นพอใจ แต่ในความเป็นจริงแล้ว
เราไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้ทั้งหมด
เพราะนิสัยที่ติดตัวกับเรามาตั้งแต่เกิด
มันปรับเปลี่ยนให้ดีขึ้น หรือเลวลงได้ก็จริง
แต่เนื้อแท้ของบุคคล คนนั้นย่อมฉายออกมา
ไม่เร็วก็ช้า บางคนเห็นภายนอกดูดี มาดดี
ก็คิดว่าข้างในเขาจะดีด้วยหรือเปล่า?
บางคนกว่าจะรู้ตัวอีกที
ก็สายเสียแล้ว

เรามาปรับเปลี่ยนตัวเอง เพื่อตัวเองดีกว่า
ให้เขาชอบแบบที่เราเป็น
ไม่ใช่แบบที่เขาอยากให้เราเป็น

เพราะมันจะทำได้ไม่นาน และไม่ได้ดี

บางคนแคร์เพื่อนมาก จนไม่เป็นตัวของตัวเองเลย
แล้วคนที่ทุกข์ คือใคร ถ้าไม่ใช่ตัวของเราเอง
เปลี่ยนตัวเองให้คนอื่นมีความสุข
แต่เรากลับมานั่งทุกข์อยู่คนเดียว
แล้วมันจะมีสุขได้อย่างไร

ที่สำคัญ อย่าเป็นคนหนีตนเอง
เพราะเขาจะต้องเหนื่อยตลอดชีวิต

วันหยุดนี้ หาเวลาไปทำบุญร่วมกับครอบครัวตนเอง
ให้ได้นะคะ

คิดแล้วเขียน :))

วันเสาร์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เครื่องชักจะรวน

ช่วงนี้ เข้าใจว่าอารมณ์ตนเองค่อนจะจะแปรปรวน
ได้ยินอะไรไม่ถูกหู อาจไม่สบอารมณ์ได้
หรือว่า ตรูเริ่มวัยทอง แล้วหว่า อิอิ
วัยเงินยังไม่มีเลย จะวัยทอง ซะแล้ว 555

แถมเครื่องเจ้า Notebook ตัวเก่ง
กดเปิด หน้าจอมืด มาอีกแล้ว
กดเปิด และปิดอยู่นาน
กว่าจะเข้าหน้าจอจริงได้
กด 8 ครั้ง ...(เปิด-ปิด 4 ครั้ง)
นี่เก็บสถิติว่า มันจะเป็นอะไรอีกวะเนี่ยะ!
ยิ่งอารมณ์เสียอยู่นะ หรือจะได้ครบวาระวงจรชีวิตมัน

ต้องหาหมอคอมพ์ ทุก 3 เดือน หรือครึ่งปี
ต้องมีอันให้เขาล้างเครื่อง ลงโปรแกรมใหม่
ทุกที แล้วชอบเป็นตอนไม่มีตังค์ด้วยนะ
ตรูล่ะเสียอารมณ์ ต้องหิ้วไปให้หมอคอมพ์ดูทุกที
แล้วก็เสียเวลา และเสียเงินค่าลงโปรแกรมใหม่
500 ขึ้นไป ...ดีนะ ที่เปลี่ยนมาใช้ Notebook
ตั้งแต่แรก เพราะไม่มีปัญญาแบกเครื่องไปหาหมอ

สะดวกหน่อยตรง แบกเครื่องให้ร้านประจำ
จนมันจะจำหน้าได้อยู่แล้วว่า อีนี่มาอีกแล้ว
ทุก ๆ 3-6 เดือน หรือว่าชะตากรรมของคน
กับของเครื่องมันจะมีอะไรคล้าย ๆ กันหว่า!

คิดแล้วเซ็ง ๆ ๆ :(

วันอังคารที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

กิจกรรมวันทำงาน

คนกับงาน หน้าที่ไม่สอดคล้องกัน
เขาถึงบอกว่า ในองค์กรมีบุคคลที่ทำได้งานได้จริง ๆ แค่ 20 คน
จาก 100 คน ส่วนอีก 80 คือพวกเช้าชาม เย็นสองชาม

แต่ข้าพเจ้าว่าอันนี้ขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของแต่ละคนมากกว่า
เอาเวลาทำงาน ไปทำงานส่วนตัว รายได้รับเข้ากระเป๋า 2 ทาง
ก็เหมือนกับโกงเงินค่าจ้างของนายจ้าง
เงินที่ได้มา ก็เลยไม่ค่อยอยู่ติดกระเป๋า
แถมเป็นหนี้เพิ่มให้อีกต่างหาก
บางคนทำงานทั้งปี ทั้งชาติ ก็ไม่รวยสักที
ปรากฎว่าเอาเงินไปเล่นหวย เล่นหุ้น เจ๊งหมด

ข้าพเจ้าก็มานั่งคิด ๆ ว่า คนที่ทำงานเก่งจริง ๆ
ส่วนมากจะไม่ใช่ทำงานประจำ แต่เป็นอาชีพอิสระ
ที่เขาสามารถลุยเดี่ยวได้ ขยันมากเท่าไร
เงินก็เข้ากระเป๋าได้มากเท่านั้น พวกพ่อค้า แม่ค้า
ถึงไม่มีความรู้สูง ๆ เท่ากับพวกจบปริญญาหลายใบ
แต่เขาก็เลี้ยงตัวเองได้ ไม่เป็นหนี้สินใคร

เพราะต่อให้คุณขยันในองค์กรให้ตายยังงัย
อัตราขึ้นเงินเดือน มันมีระดับของมัน ไม่สูงกว่านี้แน่ ๆ
ข้าพเจ้าจึงคิดว่า องค์กรรัฐบาล ทำไมคนดี ๆ ถึงอยู่ไม่ได้

ข้าพเจ้ามาใช้ความคิดว่า ทำไมคนไทยถึงไม่รวย
เห็นชอบให้ลูกหลาน รับราชการ จะได้มีตำแหน่งใหญ่โต
แต่หารู้ไม่ว่า กว่าจะไต่ได้ระดับนั้น ต้องเสียอะไรไปบ้าง?
ถ้าเจ้านายไม่ชอบ ขี้หน้าลูกน้อง ก็ถูกขัดแข้ง ขัดขา
ถูกดองเค็มไว้ ไม่ให้มันโต ...องค์กรในประเทศไทยจึงไม่เจริญ
แบบต่างประเทศเสียที

คนที่อยู่ในองค์กรประเทศไทย มี 2 อย่าง คือ
ทนอยู่ กับ อยู่ทน

คิดแล้วเขียน :)V

วันพุธที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เมื่อกรรมทำหน้าที่ของมัน

ฟังธรรมะบรรยายของแม่ชีทศพร เกี่ยวกับเรื่องกรรมแล้ว
น่ากลัวมาก คนที่กำลังจะตาย พร้อมที่จะไปเกิดในภพอื่น ๆ
เราไม่รู้ว่าดวงจิตเราจะไปทิศทางใด ถ้าไม่มีบุญที่คอยเกื้อหนุน
เราก็ได้ผลแห่งกรรมนั้น ฟังธรรมะชุดนี้ แล้วรู้สึกว่าอันตราย
เมื่อตอนจิตเราตายจริง ๆ
ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ บทสุดท้ายว่า
"ไม่ควรดำรงตนอยู่ในความประมาท ด้วยประการทั้งปวง"



คิดแล้วเขียน :)