เมื่อคืนนี้ ฟ้าแถวบ้านแรงมาก
ฝนตกช่วงค่ำ ๆ และหนักขึ้นเมื่อช่วงดึก ๆ
ข้าพเจ้าเห็นว่าฟ้าแรง เลยคิดจะเลิกทำงาน
ปิดไฟนอน ปรากฎว่า พี่สาวลืมปิดประตูบ้านป้า
ทำให้ต้องรีบกางร่มไปปิด และตรวจดูความเรียบร้อยของบ้านก่อนนอน
ปรากฎว่า ช่วงที่กำลังจะกลับมาบ้านอา
ข้าพเจ้าอาศัยจังหวะ ฟ้าแลบ แล้วกะวิ่งออกมา
แต่ฟ้าเล่นไม่รอจังหวะให้ข้าพเจ้าวิ่งเลย
ให้ตายเหอะ! ฟ้าแรงมาก
ทำให้ข้าพเจ้าต้องหยุดรอจังหวะ
นั่งคอยว่าฟ้าจะหยุดอาละวาดกี่โมง
แบบว่า ทำให้เราสามารถเดินไปบ้านอา อย่างไม่ต้องหวาดเสียวน่ะ!
ใช้เวลารอฟ้าพิโรธ นั่งอยู่เฉย ๆ ปิดหูตลอด ประมาณ ครึ่งชั่วโมงกว่า ๆ ได้
พอได้จังหวะว่า เสียงไกลออกไปสักหลายนาทีแล้ว
ทีนี้ก็รีบปิดประตูทันที!
นาทีนั้นแป๊ปเดียว หลังจากกลับมาได้แล้ว
ฟ้าก็ลงมาใกล้ ๆ แถวบ้านอีก
อู้ย! ฟ้าจ๋าฟ้า
เหมือนแกล้งข้าพเจ้าเลยนะ
เล่นแรงนะเนี่ย เล่นทีเผลอ ^__^
สงสัยจะดัดนิสัยข้าพเจ้า ให้รู้จักคำว่า "รอจังหวะบ้าง"
เพราะข้าพเจ้าเป็นคนนิสัยใจร้อน
คอยอะไรไม่ค่อยเป็น เลยดัดนิสัยให้อยู่นิ่ง ๆ แบบคนอื่นให้เป็นบ้าง
ไม่งั้น คงจะโง่ไปอีกนาน อิอิ ^__^
แต่ก็คิดว่า นิสัยตนเอง คงดัดยากเสียแล้ว เพราะใจเย็นไม่ค่อยเป็น 555 :)
ทำได้แค่ประเดี๋ยวประด๋าว
อะไรไม่ได้ดังใจ มีอะไรก็ออกมาหมด
ชาวบ้านเขาก็รู้หมด! โดยเฉพาะศัตรูที่รู้ข้อมูลเรา
นี่แหล่ะน๊า! คนเก็บอะไรไม่ค่อยเป็น เพราะมันอึดอัด!
เสียเปรียบคนอื่นก็ตรงนี้แหล่ะ!
โดย คิดแล้วเขียนV:)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น