เผอิญว่า แม่ของฉันท่านเป็นลูกกตัญญู
ต้องกลับไปหายายที่ต่างจังหวัด
ทำให้เราเป็นลูกกตัญญูน้อยไปหน่อย
ที่ไม่ได้พาแม่ไปรับประทานอาหารนอกบ้าน
วันนี้รถจะติด เพราะผู้คนต่างพาครอบครัวไปรับประทานอาหารกันนอกบ้าน
คล้ายเป็นวันครอบครัววันนึงเลยทีเดียว
ซึ่งก็ดีที่สังคมไทยยังให้ความสำคัญกับครอบครัว
วันนี้ตนเองเลยต้องไปเป็นตัวแทนของที่ทำงานไปเดินริ้วขบวน
วันแม่แห่งชาติที่ท้องสนามหลวง
ด้วยความที่เร่งรีบ เพราะพี่เลขาฯ
ที่ทำงานส่งรายชื่อก่อนวันจริงแค่ 1 วัน
เนื่องจากไม่มีใครอาสาสมัคร
พอดีพี่เขามาชวน ก็เลยตอบรับไป
กะนำเสื้อสีฟ้าที่เขาแจกให้ไปเดินขบวน
มาให้แม่ใส่ด้วย อิอิ (แม่ชอบเสื้อฟรี) ^_^
เพราะไปในนามของกระทรวง ICT
ไปเที่ยวท้องสนามหลวงครั้งนี้ นัดพี่ที่ทำงานกันบ่าย 3 โมง
รถตู้แค่ 2 คันเอง มีบ้างที่ต่างคนต่างไป
กว่าจะถึงท้องสนามหลวงตั้งแถวขบวนก็เกือบ 5 โมงเย็นแล้ว
เสียดาย เพราะไม่เคยไปเดินเลยไม่ค่อยทราบว่าต้องทำอะไรบ้าง
และรีบจนลืมพกกล้องตัวโปรดไปด้วย
ไม่งั้นจะเก็บภาพพลุสวย ๆ มาขึ้น web สักหน่อย ^_^
ถ่ายจากมือถือ ไม่มันส์เลย เพราะมือถือตนเองรุ่น basic มาก ๆ
หน่วยความจำน้อย ได้ภาพไม่ค่อยดีเท่าที่ควร
แต่ที่หวาดเสียวที่สุดคือ ตอนวิ่งหนีฐานจุดพลุนี่แหล่ะ
เพราะตำแหน่งที่ยืนถวายพระพรอยู่ใกล้ฐานพลุมากที่สุด
เสียงดังจนหน้ากลัว แรงอัดของดินระเบิด
เวลาพลุพุ่งขึ้นฟ้า กลัวว่าฐานพลุระเบิดซะก่อน
หากระเบิดจริง คงไม่เหลือซากกลับมาบ้านแน่ อิอิ ;P
ดู VDO ตอนวิ่งหนีพลุก็แล้วกัน
พอดี เล็งไปที่พลุ แต่ด้วยความตกใจกลัว
วิ่งหนี กล้องมันเลยบันทึกภาพตอนวิ่งออกมา
ประชาชนมาจากทั่วสารทิศเยอะมาก รถติด
คนเฒ่าคนแก่ ก็มีมาเดินริ้วขบวนกับเขาด้วย
งานนี้ตอนกลางคืนมีคอนเสริ์ตให้ดูหลายเวที
ประชาชนเลยมาล้อมรอบสนามหลวงเยอะแยะไปหมด
คาดว่า ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ในครั้งหน้า กะว่าวันที่ 5 ธ.ค.52 นี้
ขอพี่เขาไปเป็นตัวแทนไปเดินริ้วขบวนอีกครั้ง
อยากจะไปเก็บภาพบรรยายกาศการจุดเทียนถวายพระพร
และภาพต่าง ๆ ด้วย
และก็มีภาพ VDO พลุที่ถ่ายได้แค่ช่วงสั้น ๆ เท่านั้น
เพราะหน่วยความจำของมือถือน้อย
(ต้องขออภัยหากภาพ VDO ไม่ขึ้นเพราะใช้เวลา load นานเกินควร)
โดย คิดแล้วเขียน V:)
เวอร์ชั่น : วันที่เด็กออกจากกะลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น