นัยน์ตา

วันก่อนโทร.ปรึกษาแม่ว่า จะไปหาหมอตรวจตาที่ไหนดี
แม่แนะนำ รพ.พระมงกุฏ แต่ต้องไปแต่เช้า รอคิว
อาจช้าหน่อย ต้องลางานอย่างน้อย 1/2 วัน
ดีไม่ดี อาจต้องเต็มวันด้วยซ้ำ เบิกค่ายาได้เต็มที่
แต่รอนาน ... ข้าพเจ้าเลยตัดสินใจไป รพ.เอกชนดีกว่า
นัยน์ตาข้างขวา เห็นตัวอักษรเบลอ เป็นเงาซ้อนกัน
เข้าใจว่า สายตาข้าพเจ้าใช้งานมากไป
อาจทำให้เอียงขึ้นกว่าปรกติ
(โดนพ่อบ่น ว่าเล่น com เยอะ ^_^
ดีไม่ดี ตาบอดขึ้นมา พ่อบอกไม่เลี้ยงแล้วนะ 555 :P)
เพื่อความแน่ใจ คงต้องไปเช็คอาการกับจักษุแพทย์ดีกว่า
หมอว่าอย่างไร ก็คงทำตามคำแนะนำหมอ

ข้าพเจ้าล่ะ ปีละโรคจริง ๆ เลย
นี่ก็กำลังนั่งจินตนาการว่า หากตอนแก่ชรา
สายตาใช้การไม่ได้ จะทำอะไรกินดี
ตอนนี้กำลังคิดว่า จะอัดเสียงอ่านหนังสือ
หรืออ่านธรรมะไว้เปิดฟังตอนแก่ เพราะไม่มีลูกมีหลาน
มานั่งอ่านให้เรา แต่ติดตรงที่ว่า เสียงไม่ไพเราะเอาเสียเลย
มีคนเคยเตือนข้าพเจ้าว่า เคยฟังเสียงตนเองบ้างหรือเปล่า
ก็ไม่รู้ว่า จะให้ข้าพเจ้าดัดจริต ทำเสียงสาว แบบ sex phone
หรือไง ถึงให้ข้าพเจ้าฟังเสียงตนเอง
คงแรดไม่ถึงใจมันมั้ง! หึ หึ!

รู้อยู่ว่า เสียงข้าพเจ้าไม่ค่อยไพเราะหูนักหรอก
โดยเฉพาะคำด่า หากหลุดจากปาก
แล้วใครได้ยินที่ข้าพเจ้าพูด นี่ถือว่า ซวยสุด ๆ แล้วล่ะ :)

เสียงพูดของตนเองฟังแล้ว ก็รับไม่ได้เหมือนกัน 555
ก็เลยไม่ค่อยชอบพูด และก็ไม่ค่อยชอบคนพูดมากด้วย
เพราะว่า รำคาญมากเหมือนกัน
ไม่รู้จะพูดอะไร พูดทำไม แบบพูดไปเรื่อย ๆ ๆ
ไม่มีที่สิ้นสุด หาประเด็นไม่ได้!

พูดถึงสายตาของคนสูงวัย มักจะมีปัญหา
คงหงุดหงิดชะมัดเลย
ทำให้นึกถึงยายที่อายุ 90 ปี
แกใช้วิธีเปิดฟังวิทยุทั้งวัน ทั้งคืนแทน
ก็ดีไปอย่าง มีวิทยุเป็นเพื่อน
อายุเริ่มมาก ร่างกายก็เหมือนรถยนต์
ก็ต้องซ่อมบำรุง ดูแลรักษาไปโดยปริยาย

คิดแล้วเขียน :)V