ความเมตตา

ความโกรธ จับคู่กับ ความเมตตา

ทุก ๆ คนย่อมล้วนอยากมีความสุข
เมื่อเราโกรธใครมาก ๆ
พยายามนึกถึงสิ่งดี ๆ
ของคนที่เราโกรธ ว่าเขาเคยทำดีกับเราแบบใดบ้าง
ก็พอทำให้คลายหายโกรธได้
ก็เหมือนกับเพื่อน ถ้าเหตุการณ์ไม่ร้ายแรงมาก
ก็พอให้อภัยได้
ขึ้นอยู่กับจิตใจของผู้โกรธด้วยว่า
สามารถเมตตาผู้ที่ทำให้เราโกรธได้ไหม?
แต่ที่ไม่เมตตา เพราะกลัวเหตุการณ์แบบเดิม ๆ
จะเกิดขึ้นอีก ก็เลยไม่อยากยุ่งด้วย

ถ้าเรามีความรู้สึก นึกถึงใจเขา ใจเรา
นั่นหมายถึงเราเริ่มที่จะให้อภัยคน คนนั้นแล้ว
ถึงแม้เขาเคยทำไม่ดีกับเราไว้ (หลายครั้ง)

และถ้าเราคิดว่า คนที่ทำไม่ดีกับเราแบบนั้น
เขาก็คงทุกข์ด้วยเหมือนกัน
ตอนโกรธ อารมณ์ต่างคนต่างแรง
พอจางหายโกรธแล้ว บางทีเราก็นึกได้ว่า
ไม่น่าทำรุนแรงแบบนั้นเลย

อีกอย่าง คำว่า "ทิฐิ"
ก็เป็นตัวกั้นกลาง ระหว่าง
ความเมตตา กับ ความโกรธ ได้เหมือนกัน
ยิ่งศักดิ์ศรี และความมีตัวตน มีมากเท่าไร
ทิฐิ ก็มีมากขึ้นเท่านั้น

ถ้าคนเรามีเมตตามากกว่า ทิฐิ
ก็อาจทำให้เหตุการณ์อะไรต่าง ๆ ดีขึ้นกว่าเดิม

คิดแล้วเขียน :)V