วันนี้ฟังธรรมของแม่ชีทศพร
เรื่องลูกสาวที่เป็นโสด ต้องคอยดูแลพ่อแม่ที่ไม่สบาย
ซึ่งเป็นอัมพาต ทำให้ตนเองมีกรรมที่ต้องรับ
คือ รำคาญพ่อแม่ ที่เป็นภาระให้ตนเองต้องดูแลอยู่คนเดียว
ต้องนั่งเช็ดก้น ป้อนข้าว กลางคืน ก็ไม่ได้หลับได้นอน
เพราะเสียงไอของพ่อที่ป่วย ทำให้ตนเองบันดาลโทสะ
ทุบตีพ่อ ...แล้วตนเอง ณ ตอนนี้ ก็ต้องมาป่วยด้วยโรคที่เป็นเหมือนพ่อ
ส่วนที่เป็นบุญคือ คอยดูแลพ่อแม่ แต่ส่วนที่เป็นกรรม
ก็คือทุบตี และว่าพ่อ ว่าแม่
ข้าพเจ้าฟังแล้ว แม่ชีขออนุญาตนำเรื่องนี้มาเขียนเป็นหนังสือ
เพื่อเป็นธรรมทานแก่ผู้ที่ต้องดูแลพ่อแม่
เรื่องนี้ ตัวอย่างข้าพเจ้าก็เคยประสบมาด้วย
จากคนใกล้ชิดข้าพเจ้าเอง
คือ ยาย ที่เลี้ยงดูข้าพเจ้ามา ซึ่่งก่อนเสียชีวิต
มีน้าคอยดูแลอยู่ ด้วยความที่ยายค่อนข้างดื้อ
และปากเก่ง ก็มักจะเถียงกับน้าที่ดูแลอยู่ประจำ
ทำให้มีกรรมระหว่างกัน และกัน
ตอนหลังน้ามีโรคประจำตัวอยู่แล้ว คือเบาหวาน
ไม่น่าเชื่อว่าจะมีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้น
แม่เล่าให้ฟังว่า ตอนน้าอาบน้ำอยู่ ลูกมะพร้าวตกใส่หลังคา
ทำให้น้าตกใจ ช๊อคหมดสติ กว่าคนจะมาพบว่า
นอนอยู่ในห้องน้ำก็หลายชั่วโมงอยู่
พาส่ง รพ. แค่ 3 วันก็เสียชีวิตเลย
ข้าพเจ้าคิดว่า อาจเป็นเหตุนี้ด้วยก็ได้
เพราะยาย แกเป็นคนใจบุญ (แต่ปากร้าย ดื้อ) ^_^
ลูกหลานเลยลำบาก ...ตอนนี้แกก็ไปสบายแล้ว...
คงไม่ไปทะเลาะกับน้าในภพภูมิอื่นหรอกนะ อิอิ :))
ช่วงนี้กำลังอินกับการฟังเรื่องราวของคนอื่น
ว่าทำกรรมอะไรมา ถึงได้เป็นแบบนี้
ข้าพเจ้ายังอยากจะรู้เรื่องของตนเองเหมือนกัน
ว่าทำไมชาตินี้ถึงเกิดมาเป็นผู้หญิง ...
ทั้ง ๆ ที่หมอดูหลายคนมักทักว่า ดวงข้าพเจ้าเป็นดวงผู้ชาย
อีกอย่าง มีอยู่ครั้งนึง ตอนไปทำบุญบ้านของเพื่อนที่ทำงาน
คนนึง เขาเชิญหลวงพ่ออุตตามะ (ตอนนั้นยังไม่มรณภาพ)
ท่านยังโยนลูกประคำใส่มือข้าพเจ้า เป็นแบบที่ท่านแจกผู้ชายเลย
ผู้หญิงจะสีนวล ผู้ชายจะสีเข้ม ....
มีอะไรอีกหลายอย่างในตัวข้าพเจ้าที่สงสัยหลายเรื่องเหมือนกัน
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะถามใคร ไม่แน่ วันหลังข้าพเจ้าอาจได้บรรลุโสดาบันกับเขาบ้างก็ได้
555 แล้วเมื่อนั้น คงรู้ชาติภพของตนเอง ^___^
ชักจะเพ้อเจ้อใหญ่แล้ว ฟังธรรมะแล้วอินกับเรื่องของคนอื่น
พ่อกับแม่นี่ เป็นอะไรที่แตะต้อง ทำไม่ดีไม่ได้เลยนะเนี่ยะ!
บาปทุกกรณี ....ถ้ามีพ่อแม่ดี ก็ดีไปเน๊าะ แต่ถ้าพ่อแม่ปากร้าย
ใคร ๆ ก็คงไม่อยากเข้าใกล้เหมือนกัน ....
ก็คงเหมือนในทีวี ที่ลูกไม่สามารถเลี้ยงพ่อแม่ได้ เอาไปทิ้งไว้
คนแก่เวลาดื้อ ก็สุด ๆ เหมือนกัน
ว่าแต่ว่า ข้าพเจ้าจะอยู่จนแก่หรือเปล่าหนอ?
คิดแล้วเขียน :)V
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น