นิยามของ 2 คำนี้ใช้ได้ดีกับการคบคนได้เสมอ
ส่วนมากจะยิ่งคบยิ่งเกลียดมากกว่า
อาจเป็นเพราะได้เห็นพฤติกรรมบางอย่าง
ซึ่งกันและกันมากไป เลยทำให้เห็นจุดบกพร่อง
มากกว่าจุดดี ... อีกอย่างการมีความเห็นในบางเรื่อง
ที่ไม่ตรงกัน หรือขัดแย้งในอุดมการณ์บางอย่าง
ก็เป็นชนวนทำให้จุดอิ่มตัว สามารถระเบิดได้ทุกเวลา
ข้าพเจ้าก็คิด ๆ นะ เห็นคู่รักบางคนรักกันปานจะ ....ดม
ต่อมาไม่นาน พอเลิกกัน ก็ออกมาแฉพฤติกรรมอันเลวทราม
ของแต่ละฝ่ายอย่างถึงพริกถึงขิง เหมือนคู่รักดาราบางคู่
ข้าพเจ้าคิดว่า อาจเป็นเพราะความรู้สึกดี ๆ ที่เราเคยมอบ
ให้คนบางคนที่ตอนคบกันใหม่ อะไรก็หยวน ๆ ยอม ๆ กัน
แต่พออีกฝ่ายนึง เริ่มจะล้ำเส้น และมีความเห็นแก่ตัว
เด่นชัดเจน จากที่ยอมกัน ก็จะกลายเป็นว่าฉันไม่ยอม
แกยังทำได้ ฉันก็จะทำบ้างแหล่ะ
กับเพื่อนก็เหมือนกัน คบสนิทมากนัก
ความเกรงใจจะไม่มีให้กัน เพราะอะไร
เพราะเห็นว่าเป็นเพื่อน จึงยอม
แต่เพื่อนถ้าไม่รู้จักเส้นขอบเขตของตนเอง
มันก็เลยเถิดของความเกรงใจ ซึ่งเป็นคุณสมบัติของผู้ดี
จากนั้น ใครที่ยอมได้ ก็ยอมต่อไป เพราะอยากมีเพื่อน
เพื่อนมีไว้เพื่ออะไร? เพื่อให้เพื่อนมันกดหัวเล่น
เพื่อให้เพื่อนมันเอาเปรียบ เพื่อให้เพื่อนมันสมน้ำหน้า
เวลาทำอะไรผิดพลาด? เพื่อประดับบารมี ว่าตรูมีเพื่อนรวย
สามารถไถเงินได้ตลอดเวลา ในวันที่ชักหน้าไม่ถึงหลัง
คุณเคยแนะนำอะไรดี ๆ ให้เพื่อนทำบ้างไหม?
เคยเป็นที่ปรึกษา หรือเอ่ยปากถามถึงสารทุกข์
สุขดิบกับเขาบ้างหรือไม่?
เวลาเขาป่วย เขาไม่สบาย?
หรือเวลาที่เขามีปัญหาอะไร
เคยเอ่ยปากเองว่าจะช่วยเหลือ ในยามที่เขาลำบาก
โดยไม่ต้องให้เขาเอ่ยปากขอร้อง
คุณเคยเตือนสติเขาทำในสิ่ง ดี ๆ ในเรื่องดี ๆ
แนะนำเขาให้ทำในสิ่งที่มีประโยชน์
แล้วเขาตอกกลับใส่หน้าคุณว่าอะไร?
แค่พื้น ๆ แค่นี้ คิดได้หรือยังว่า
ตนเองเหมาะที่จะเป็นเพื่อนของใคร
อย่างแท้จริงบ้าง?
สุด ๆ ไปเลย//
หึ หึ
คิดแล้วเขียน :)V
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น