วันพุธที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2553

รู้สึกผิด

วันนี้ ด้วยความรีบร้อนและด้วยความตั้งใจดี
หยิบสลิปเงินสมาชิกสหกรณ์ของเพื่อนที่่นั่งใกล้ ๆ
และของตนเอง แต่ด้วยความที่เหมือนกันไม่ทันดูชื่อ
แกะของเพื่อน แทนที่จะเป็นของตนเอง
ตกใจเล็กน้อย ที่เห็นเงินในใบสลิป
ถูกหักเพราะการกู้ยืมวงเงินเป็นล้าน
กะว่าจะโทร.ไปต่อว่า สหกรณ์
ที่ไหนได้ ข้าพเจ้าสะเพร่าเอง
ดันมาเปิดของเพื่อน รีบขอโทษเขาใหญ่
ตกใจด้วย ตรูไม่เคยกู้เงินเป็นล้านสักหน่อย
มาได้ยังงัยเนี่ยะ ...เหลือบไปมองชื่อ

โล่งอก แต่ก็รู้สึกผิด เหมือนเป็นการเสียมารยาท
ที่ไปดูฐานะการเงินของคนอื่น ซึ่งเรื่องบางเรื่อง
เราต้องมีมารยาทไว้บ้าง ถ้าเจ้าของเขาไม่อนุญาต
อย่าได้ไปหยิบฉวย สิ่งของคนอื่นมาเป็นของตนเด็ดขาด
แม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย เพราะสิ่งเหล่านี้
จะเพาะบ่มนิสัย ชอบเอาของคนอื่นมาเป็นของตนเอง
โดยไม่รู้ตัว หรือไม่เจตนา ผิดศีลข้อที่ 2 เชียวนะ
หากกระทำผิดเรื่อย ๆ จนเป็นนิสัย จะไม่รู้สึกละอายใจเลย
และต่อไปก็กล้าที่จะเอาแฟนของคนอื่นมาเป็นของตนเองได้เช่นกัน

เรื่องของศีล เป็นเรื่องละเอียด และสะอาด
อยากให้ตัวเองพ้นมลทิน หรือข้อครหาต่าง ๆ
ต้องหมั่นเตือนตัวเองบ่อย ๆ ว่า
สิ่งของ ของคนอื่น ที่เจ้าของเขาไม่รู้ เขาไม่อนุญาต
อย่าได้หยิบฉวยมาเชียว มิฉะนั้น ต่อไปในอนาคต
อาจจะมีใคร มาหยิบฉวย ของของเราที่เรารัก
หรือของที่เราหวงได้ตลอดเวลา


ด้วยเหตุนี้ วันนี้ข้าพเจ้าเลยค่อนข้างรู้สึกละอายใจตนเอง
ที่ไม่ระมัดระวัง ด้วยความหวังดี แต่ก็เหมือนตนเองสะเพร่า
คนอื่นอาจจะคิดว่า เรามีเจตนาอยากจะดูของคนอื่นด้วยก็ได้
ก็ซวย 2 เด้ง! คือนอกจากตัวเองจะรู้สึกผิดในใจแล้ว
คนอื่นที่เขาไม่เข้าใจเรา เขาก็คิดว่า เรามีเจตนาอยากดูของคนอื่น
ด้วยเช่นกัน

คิดแล้วเขียน :)V

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น