วันนี้นึกอยากอ่านนิทาน ที่สมัยตนเองเรียนหนังสือ
เป็นสำนวนไทยที่เรียกคนอกตัญญูต่อพ่อแม่ว่า
"ไอ้ลูกทรพี"
วันนี้เลยลองไปค้นจาก อินเทอร์เน็ตมา
-------------------------------------------
ทรพี, ลูกทรพี : อกตัญญู
มีที่มาจากควายทรพีในเรื่องรามเกียรติ์
ซึ่งมีฤทธิ์เพราะเทวดาเลี้ยงมา
ทรพีไม่พอใจที่ทรพาพ่อของตนฆ่าลูกที่เกิดเป็นตัวผู้ทุกตัว
จึงท้าพ่อต่อสู้และสังหารพ่อได้
ด้วยเหตุนี้จึงเกิดเป็นสำนวนเรียกลูกที่ประพฤติตัวอกตัญญูว่า
“ลูกทรพี” หรือ “ทรพี”
-------------------------------------------
มียักษ์ตนหนึ่งชื่อนนทกาลอสูร
เป็นผู้เฝ้าประตูกำแพงชั้นในเขาไกรลาสของพระอิศวร
ได้ล่วงเกินนางมาลีซึ่งเป็นคนร้อยดอกไม้
นางจึงไปทูลฟ้องพระอิศวร พระอิศวรโกรธสาปให้
นนทกาลไปเกิดเป็นควายป่าชื่อ ทรพา
และเมื่อถูกฆ่าโดยลูกชายชื่อทรพี จึงจะพ้นคำสาป
เมื่อทรพาเข้ามาอยู่ในป่าได้นางควายเป็นเมียมากมาย
เมื่อนางควายตัวใดมีลูกตัวผู้ก็จะถูกฆ่าตาย
หมด นางควายนิลาจึงหนีไปออกลูกในถ้ำสุรกานต์เป็นตัวผู้
ฝากเทวดาให้เลี้ยงดู เทวดาได้ตั้งชื่อ ลูกควายนี้ว่าทรพี
ทรพีนั้นเมื่อเติบใหญ่ขึ้น จึงพยามยามวัดรอยตีนของพ่อ
เมื่อเห็นว่าเท่ากับของทรพา
ผู้เป็นพ่อแล้ว จึงมาท้าต่อสู้กับทรพาและฆ่าทรพาตาย
ทรพีเมื่อฆ่าทรพาตายแล้ว
จากนั้นก็ไปท้าทายบรรดาเทวดาไปเรื่อย ๆ
เทวดาจึงหลอกให้ไปท้าพระอิศวรที่เขาไกรลาส
พระอิศวรโกรธ จึงให้ไปต่อสู้กับพระยาพาลีและสาปให้ตายด้วยฤทธิ์
ของพระยาพาลี แล้วไปเกิดเป็นลูกพระยาขร
ชื่อ มังกรกรรฐ์ และให้ตายด้วยศรพระราม
ทรพีแม้จะถูกสาปแล้วก็ยังไม่สำนึกตัว
ไปท้าทายพระยาพาลีที่เมืองขีดขิน
ทั้งสองจึงต่อสู้กัน พระยาพาลีได้ลวงให้ทรพีไปสู้กันในถ้ำ
และได้สั่งสุครีพว่าเมื่อครบเจ็ดวัน
แล้วยังไม่กลับออกมา ให้เฝ้าดูรอยเลือด
ถ้าเป็นเลือดข้นจะเป็นเลือดควาย ถ้าเห็นเลือดใสจะ
เป็นเลือดตน จงรีบพาไพร่พลขนหินมาปิดถ้ำเสีย
พระยาพาลีสูกับทรพีอยู่ถึง 7 วัน 7 คืน
ไม่ชนะเนื่องจากเทวดาอารักษ์ที่ปกป้องเจ้าควายทรพี
ที่นางควายนิลาฝากฝังในถ้ำสุรกานต์ปกป้องให้รอดผ้นอันตราย
จึง ออกอุบายถาม เจ้าทรพีว่า
"เจ้าควายทรพีเจ้าเก่งกาจถึงเพียงนี้
เพราะเจ้ามีผู้คอยช่วยเหลือปกป้องเจ้า ใช่หรือไม่"
เจ้าทรพีซึ่งหยิ่งและอวดดีไม่รู้คุณเทวดาที่คอยปกป้องตนมาดังบุพการี
ก็กล่าวว่า "ข้าเก่งกาจเพราะตัวของข้าเอง หาได้มี เทวดา
อ้ายอีตนไหนคอยปกป้อง ก็หาไม่"
พระยาพาลีได้ยินดังนั้นจึงกล่าวต่อเหล่าเทวดาที่
ปกป้องทรพีว่า "ดูก่อนท่านเทวดาทั้งหลาย
ไอ้ควายป่าทรพีตนนี้หาสำนึกในบุญคุณของพวกท่านไม่
ขนาดพ่อมันยังคิดฆ่าได้
แม้พวกท่านคอยปกป้องมันไม่ให้ได้รับอันตรายมันก็ไม่สำนึกบุญคุณ
แล้วท่านยังจะปกป้องเจ้าควายที่ไม่รู้จักบุญคุณ บุพการี ตัวนี้หรือ"
เทวดาที่ปกป้องเจ้าควายทรพีได้ยินก็คิดเห็นเช่นเดี๋ยวกับที่
พญาพาลีแนะจึงรวมกันออกจากเขาและกรีบเท้า
ไม่คอยปกป้องเจ้าทรพีอีกต่อไป
พระยาพาลีได้ที่จึงเข้าห่ำหัน จนสามารถ ฆ่าทรพีตาย
เทวดายินดีบันดาลให้ฝนตก เลือดที่ไหลออกมาจึงใส
สุครีพเห็นเข้าคิดว่าเป็นเลือดพระยาพาลี จึงสั่งให้ไพร่
พลเอาหินมาปิดถ้ำ ฝ่ายพระยาพาลีเมื่อฆ่าทรพีตายแล้ว
จะออกจากถ้ำพบถ้ำปิดก็โกรธหาว่า
สุครีพคิดจะแย่งชิงเมือง จึงไล่สุครีพออกจากเมืองไป
ฝ่ายทรพีเมื่อตายไปแล้ว
ได้มาเกิดเป็นบุตรของพระยาขร
น้องชายของทศกรรฐ์ซึ่งครองเมือง
โรมคัล กับพระนางรัชฎาสูรชื่อว่า มังกรกรรฐ์
ตามคำสาปของพระอิศวร
----------------------------------------
ที่ยกนิทานเรื่องนี้ขึ้นมานั้น
ด้วยเหตุที่ว่า
บางครั้งคนเราก็มีจุดด่างในชีวิต
คือ ตนเองเป็นคนดี แต่ชีวิตต้องตกต่ำ
ก็เพราะมีลูกจัญไร ที่คอยทำร้ายพ่อตัวเอง
อาจจะเป็นเวรและกรรมของใครคนนั้น
ก็เปรียบเสมือนนิทาน ที่ยกมาในวันนี้
ว่า "ไอ้ลูกทรพี" คิดฆ่าพ่อตัวเอง
--------------------------------------
คิดแล้วเขียน :(
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น