วันนี้อ่านข่าว ในข่าวบอกว่าชายชาวต่างชาตินอนกอดศพภรรยาทุกคืน
สงสารชาวบ้านเขาเหมือนกันนะ เพราะต้องหวาดผวา
ต่อให้รักขนาดไหน ข้าพเจ้าก็ไม่ขออยู่ร่วมกับศพหรอก
ความรักนี่สารพัดบันดาลให้คนเราสามารถทำอะไรได้หลาย ๆ อย่าง
ดีก็ได้ ชั่วก็ได้ เพื่อบูชาความรัก ....
แต่ถ้ามีความรักแล้ว ไม่ทำให้ชาวบ้านเขาเดือดร้อน
ก็คงไม่มีใครเขาว่าหรอก ....
บางครั้งจะไม่แคร์สังคมก็ไม่ใช่
เพราะโลกใบนี้ ไม่ได้มีแค่ 2 คนคู่รักอย่างเดียว
มันมีปัจจัยอะไรหลาย ๆ อย่าง
ที่สามารถส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์นั้นได้
แต่ถ้าแคร์สังคมรอบข้างมากไป
ใครพูดอะไร ก็เก็บเอามาคิดฟุ้งซ่าน
แบบนั้นคงไม่มีความสุขหรอก
เพราะมีคนพูดให้ดีก็ได้ ให้ร้ายก็ได้ตลอดเวลา
ทางที่ดี เดินสายกลางดีกว่า
อย่าทำอะไรที่ผิดแผก แหวกแนวเดิมมากนัก
พูดถึงความกลัว
ข้าพเจ้าคิดว่า คนเรามักจะมีสิ่งที่กลัวในใจกันทุกคน
บ้างก็กลัวงู กลัวสัตว์มีพิษ ฯลฯ
แต่ข้าพเจ้าเป็นคนที่กลัวผีมาตั้งแต่เด็ก
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน? ^_^
แบบนี้แหล่ะที่ข้าพเจ้าไม่อยากนั่งวิปัสสนา
กลัวไปเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเห็น
จริง ๆ แล้ว ตอนเด็ก ๆ พ่อก็คอยสอนอยู่เสมอว่า
ไม่ให้กลัวในสิ่งที่ยังไม่เห็น ...
สมัยก่อนยายชอบเปิดละครทีวีผี ๆ ดู
ก็เลยทำให้ติดนิสัยไม่ชอบดูหนังผีมาตั้งแต่เด็ก ...
ยิ่งโตมา ได้อ่านได้ศึกษาธรรมะ เรื่องสภาวะของจิต
เรื่องลี้ลับ อ่านไปก็กลัวไปนะ ^__^
แต่ด้วยความอยากรู้ ตอนหลัง ๆ กลัวน้อยลงหน่อย
เชื่อในความดีที่ทำไว้ ถ้าผีมาหลอก เขาก็บาปเอง
สมัยเด็ก ๆ นั่งเล่นอยู่คนเดียวบนบ้าน พี่สาวย่อง
มาจากไหนไม่รู้ มาจ๊ะเอ๋ เท่านั้นแหล่ะ
ข้าพเจ้าขวัญผวาเลย รู้เลยว่าใจมันแป๋วเป็นอย่างไร?
ใจมันผวาหวืดไปเลยง่ะ พี่เล่นแรง....เลยไม่ชอบให้ใครมาทำอะไรแบบนี้
ก็จะด่าเปิงไปเลย ...^_^.....ดี ไม่ดีอะไรจะลอยไปใส่กะบาลด้วย อิอิ ^_^
พูดถึงความตาย และการพลัดพรากจากสิ่งที่รัก
คนเราก็ต้องตายกันทุกคน
ควรหมั่นนึกถึงการพลัดพรากบ่อย ๆ
ก็จะไม่ทำให้ทุกข์มากนัก เมื่อเวลานั้นมาถึง
อย่างน้อยเมื่อถึงเวลาก็สามารถทำใจเร็ว
ให้ยอมรับในสิ่งที่ต้องจากกันในท้ายที่สุดของชีวิตไว้
จะได้ไม่เป็นเหมือนชายคนนี้ที่รักและผูกพันภรรยามากเหลือเกิน
ซึ่งก็ดีอยู่หรอกที่ผู้ชายจะรักและซื่อสัตย์ต่อภรรยาคนเดียว
หาผู้ชายแบบนี้น้อยมากแล้วในสมัยนี้
แต่ก็สงสารชาวบ้านที่อยู่ในละแวกนั้นด้วยเหมือนกัน
คิดแล้วเขียน :)V
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น