เพราะมักง่าย ชีวิตจึงวุ่นวาย

ไม่รู้จะโทษอะไรดี? กับชีวิตที่ผ่านมา
ก็คิดถึงปมปัญหาที่เกิดขึ้นกับตนเอง
พยายามนึกนะ ว่าเราเองไปเหยียบตาปลาใครหรือเปล่า?
อะไรหรือ? ที่เขา หรือหลาย ๆ คน พยายามทำกับเราแบบนั้น?

ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เราเป็นคนธรรมดา เฉย ๆ เรื่อย ๆ
แต่ทำไมชอบมีคนมาวุ่นวายกับเราจัง
(ส่วนมากจะเรื่องไม่ค่อยดี)

เราชอบที่จะมีชีวิตอยู่แบบสงบ ร่มเย็น
ไม่ใช่อยู่รายล้อมพวกแย่งชิง แข่งดี แข่งเด่นกัน
อยากมีชื่อเสียง ไปที่ไหนคนก็แห่ล้อมรอบ

เราไม่ใช่คนแบบนั้น จึงพยายามเฟตตัวเองออกมา
จากสังคมเหล่านั้น เพราะรู้ว่า ตนเองมีนิสัยไม่ค่อยชอบวุ่นวายกับใคร
และก็ไม่ชอบให้ใครมาก้าวก่ายเรื่องของเราด้วย

การที่เรามีนิสัยดี จิตใจโอบอ้อมอารี กับคนรอบข้าง
เป็นสิ่งไม่ดีหรือ แต่เหมือนว่า
สิ่งที่เราทำไป มันไม่มีอะไรงอกออกมาให้เห็นเลย
เหมือนคนที่พยายามตักน้ำใส่ถังที่รั่ว
คือ ใส่น้ำลงไปเท่าไร ก็ไม่มีใครเห็นว่าเราตัก
ดีไม่ดี เหมือนมีคนโยนขี้มาใส่ถังนั้นอีกด้วย
ถังน้ำที่มีอยู่ไม่เคยเต็มให้ชื่นใจสักที
ดูแล้วเหมือนเป็นคนโง่นะ

แต่เราก็ทำ เพื่ออยากอยู่อย่างสงบ อยากอยู่ในสังคมได้
แต่....ถ้าอะไรที่มันมากเกินพอดี เราคงรับหน้าที่นั้นไม่ไหว
นิสัยเราอาจจะเหมือนผู้ชาย ที่ไม่ใช่ผู้หญิงนั่งเอาใจคนนั้นที คนนี้ที
เพราะแค่จะเอาตัวเองให้รอดจากปากเหยี่ยวปากกา นี่ก็หนักหนา
สำหรับผู้หญิงธรรมดา ๆ คนนึง
แบบนี้กระมัง ที่ตนเองเหมาะจะอยู่ด้วยตัวคนเดียว
ไม่เหมาะที่จะดูแลใครได้

กลับมาถามตนเองว่า ทำไมคนเราถึงได้อยากเด่น อยากดังกันจัง?
การที่เป็นคนรู้จักของคนอื่นไปทั่ว มันดีอย่างไร?
ลบปมด้อยในอดีตของตนเองกระนั้นหรือ?

การที่คน คนนั้นจะภาคภูมิใจตนเองได้
ต่อเมื่อมีคนมายกยอปอปั้น
ยอมรับเรา หรือให้คนอื่นบอกเขากระนั้นหรือ?

แปลก?! อยากรู้จริง ๆ นะว่า
การเป็นคนเด่น และดัง มันดีอย่างไร?
ทำไมเห็นหลาย ๆ คนชอบเป็นกันจัง


คิดแล้วเขียน :))
Version : คนหลังเขา
(ที่ไม่ชอบให้มีคนมาสวมเขาบนหลัง 555 )